........รางวัลซีไรต์ (อังกฤษ: S.E.A. Write) มีชื่อเต็มว่า รางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (อังกฤษ: Southeast Asian Writers Award) เริ่มก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2522 เป็นรางวัลประจำปีที่มอบให้แก่กวีและนักเขียนใน 10 ประเทศรัฐสมาชิกแห่งสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน
........โดยงานเขียนที่ได้รับรางวัลเป็นผลงานที่ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวาง และมีงานเขียนหลากหลายรูปแบบที่ได้รับรางวัล อย่างเช่น กวีนิพนธ์ เรื่องสั้น นวนิยาย ละครเวที คติชนวิทยา รวมไปถึงงานเขียนด้านสารคดีและงานเขียนทางด้านศาสนา พิธีจะถูกจัดขึ้นในกรุงเทพมหานคร โดยมีพระบรมวงศานุวงศ์ทรงเป็นประธานในพิธี
........นับตั้งแต่มีการก่อตั้งรางวัลซีไรต์ขึ้น สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ยังคงประกอบด้วยรัฐสมาชิกเพียง 5 ประเทศ ได้แก่ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และไทย ต่อมา ในปี พ.ศ. 2527 บรูไนได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกของสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เวียดนามเข้าร่วมในปี พ.ศ. 2538 ลาวและพม่าเข้าร่วมในปี พ.ศ. 2540 และกัมพูชาเข้าร่วมหลังสุดในปี พ.ศ. 2542
| พ.ศ. | รายชื่อผู้ได้รับรางวัล | ประเภท | เรื่องที่ได้รับรางวัล |
| 2522 | คำพูน บุญทวี | นวนิยาย | ลูกอีสาน |
| 2523 | เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ | กวีนิพนธ์ | เพียงความเคลื่อนไหว |
| 2524 | อัศศิริ ธรรมโชติ | เรื่องสั้น | ขุนทองเจ้าจะกลับมาเมื่อฟ้าสาง |
| 2525 | ชาติ กอบจิตติ | นวนิยาย | คำพิพากษา |
| 2526 | คมทวน คันธนู | กวีนิพนธ์ | นาฏกรรมบนลานกว้าง |
| 2527 | วาณิช จรุงกิจอนันต์ | เรื่องสั้น | ซอยเดียวกัน |
| 2528 | กฤษณา อโศกสิน | นวนิยาย | ปูนปิดทอง |
| 2529 | อังคาร กัลยาณพงศ์ | กวีนิพนธ์ | ปณิธานกวี |
| 2530 | ไพฑูรย์ ธัญญา | เรื่องสั้น | ก่อกองทราย |
| 2531 | นิคม รายวา | นวนิยาย | ตลิ่งสูง ซุงหนัก |
| 2532 | จีรนันท์ พิตรปรีชา | กวีนิพนธ์ | ใบไม้ที่หายไป |
| 2533 | อัญชลี วิวัฒนชัย | เรื่องสั้น | อัญมณีแห่งชีวิต |
| 2534 | มาลา คำจันทร์ | นวนิยาย | เจ้าจันท์ผมหอมนิราศพระธาตุอินทร์แขวน |
| 2535 | ศักดิ์ศิริ มีสมสืบ | กวีนิพนธ์ | มือนั้นสีขาว |
| 2536 | ศิลา โคมฉาย | เรื่องสั้น | ครอบครัวกลางถนน |
| 2537 | ชาติ กอบจิตติ | นวนิยาย | เวลา |
| 2538 | ไพวรินทร์ ขาวงาม | กวีนิพนธ์ | ม้าก้านกล้วย |
| 2539 | กนกพงศ์ สงสมพันธ์ | เรื่องสั้น | แผ่นดินอื่น |
| 2540 | วินทร์ เลียววารินทร์ | นวนิยาย | ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน |
| 2541 | แรคำ ประโดยคำ | กวีนิพนธ์ | ในเวลา |
| 2542 | วินทร์ เลียววารินทร์ | เรื่องสั้น | สิ่งที่มีชีวิตเรียกว่า"คน" |
| 2543 | วิมล ไทรนิ่มนวล | นวนิยาย | อมตะ |
| 2544 | โชคชัย บัณฑิตศิละศักดิ์ | กวีนิพนธ์ | บ้านเก่า |
| 2545 | ปราบดา หยุ่น | เรื่องสั้น | ความน่าจะเป็น |
| 2546 | เดือนวาด พิมวนา | นวนิยาย | ช่างสำราญ |
| 2547 | เรวัตร์ พันธ์พิพัฒน์ | บทกวี | แม่น้ำรำลึก |
| 2548 | บินหลา สันกาลาคีรี | เรื่องสั้น | เจ้าหงิญ |
| 2549 | งามพรรณ เวชชาชีวะ | นวนิยาย | ความสุขของะทิ |
| 2550 | มนตรี ศรียงค์ | บทกวี | โลกในดวงตาข้ะเจ้า |
| 2551 | วัชระ สัจจะสารสิน | เรื่องสั้น | เราหลงลืมอะไรบางอย่าง |
| 2552 | อุทิศ เหมะมูล | นวนิยาย | ลับแล,แก่งคอย |
| 2553 | ซะการีร์ยา อมตยา | กวีนิพนธ์ | ไม่มีหญิงสาวในบทกวี |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น